Gedeelte uit blog van Liesbeth Libbers
20 juli, 2012
Voeding, het kind van de rekening?
Voeding wordt de sluitpost van een begroting. Laten we dan eens kijken naar gemiddelde jaren en wat ik dan voorbij zie komen:
- Fruit wordt van het budget van een groot psychiatrisch ziekenhuis geschrapt, omdat het te duur is; patiënten moeten het maar zelf betalen of aan familie vragen.
- Cliënten in een verzorgingstehuis krijgen minieme porties groenten bij hun maaltijden, waarbij de norm van 150 gram per dag (70-plussers) bij lange na niet gehaald wordt.
- Cliënten in een maatschappelijke opvang moeten steeds meer betalen voor brood, aardappelen en soep.
- Cliënten met diverse klachten krijgen extra medicatie gedurende langere tijd. Geen woord over aanpassing van de voeding, zelfs niet als de posters hierover aan de muur hangen en de cliënt er zelf om vraagt.
- Cliënten in een verpleeghuis die op een cholesterolarm dieet staan, moeten fruit en andere tussendoortjes zelf aanschaffen, daar is geen geld meer voor. Wel krijgen ze volvette kaas en worst ‘om aan te sterken’, ook al is dat niet aan te raden bij een te hoog cholesterolgehalte.
Juist de mensen voor wie gezonde voeding van belang is gezien een ernstige ziekte of chronische aandoening en die voor hun voeding afhankelijk zijn van wat de arts hen adviseert of wat de instelling inkoopt, komen er op deze manier bekaaid vanaf.
Zelfs als er een diëtist aan de instelling verbonden is, kan hij of zij aan handen gebonden zijn omdat het nu eenmaal goedkoper is dat iedereen hetzelfde eet en sommige producten nu eenmaal prijzig zijn. Het lijkt wel alsof men voeding ziet als een extraatje; zoals je moet betalen voor je eigen televisie, zo moet je ook betalen voor je eigen fruit.
Behalve sluitpost van de begroting wordt gezonde voeding daarmee ook het kind van de rekening. Alsof het een luxe is in plaats van een essentieel onderdeel van een behandeling.
voedingnet.nl
20 juli, 2012
Voeding, het kind van de rekening?
Voeding wordt de sluitpost van een begroting. Laten we dan eens kijken naar gemiddelde jaren en wat ik dan voorbij zie komen:
- Fruit wordt van het budget van een groot psychiatrisch ziekenhuis geschrapt, omdat het te duur is; patiënten moeten het maar zelf betalen of aan familie vragen.
- Cliënten in een verzorgingstehuis krijgen minieme porties groenten bij hun maaltijden, waarbij de norm van 150 gram per dag (70-plussers) bij lange na niet gehaald wordt.
- Cliënten in een maatschappelijke opvang moeten steeds meer betalen voor brood, aardappelen en soep.
- Cliënten met diverse klachten krijgen extra medicatie gedurende langere tijd. Geen woord over aanpassing van de voeding, zelfs niet als de posters hierover aan de muur hangen en de cliënt er zelf om vraagt.
- Cliënten in een verpleeghuis die op een cholesterolarm dieet staan, moeten fruit en andere tussendoortjes zelf aanschaffen, daar is geen geld meer voor. Wel krijgen ze volvette kaas en worst ‘om aan te sterken’, ook al is dat niet aan te raden bij een te hoog cholesterolgehalte.
Juist de mensen voor wie gezonde voeding van belang is gezien een ernstige ziekte of chronische aandoening en die voor hun voeding afhankelijk zijn van wat de arts hen adviseert of wat de instelling inkoopt, komen er op deze manier bekaaid vanaf.
Zelfs als er een diëtist aan de instelling verbonden is, kan hij of zij aan handen gebonden zijn omdat het nu eenmaal goedkoper is dat iedereen hetzelfde eet en sommige producten nu eenmaal prijzig zijn. Het lijkt wel alsof men voeding ziet als een extraatje; zoals je moet betalen voor je eigen televisie, zo moet je ook betalen voor je eigen fruit.
Behalve sluitpost van de begroting wordt gezonde voeding daarmee ook het kind van de rekening. Alsof het een luxe is in plaats van een essentieel onderdeel van een behandeling.
voedingnet.nl
Comment